Nasionale veiligheid

Nasionale veiligheid, of nasionale verdediging, is die veiligheid en verdediging van 'n soewereine staat, insluitend sy burgers, ekonomie en instellings, wat as 'n plig van die regering beskou word. Oorspronklik beskou as beskerming teen 'n militêre aanval, word nasionale veiligheid wyd verstaan dat dit ook nie-militêre dimensies insluit, insluitend die sekuriteit teen terrorisme, minimalisering van misdaad, ekonomiese sekuriteit, energiesekerheid, omgewingsekuriteit, voedselsekerheid en kuberveiligheid. Net so sluit nasionale veiligheidsrisiko's in, benewens die optrede van ander nasiestate, optrede deur gewelddadige nie-staatsakteurs, deur narkotiese kartelle en deur multinasionale korporasies, en ook die gevolge van natuurrampe.

Regerings maak staat op 'n reeks maatreëls, insluitend politieke, ekonomiese en militêre mag, sowel as diplomasie, om die veiligheid van 'n nasiestaat te beskerm. Hulle kan ook optree om die toestande van veiligheid streeks- en internasionaal te bou deur transnasionale oorsake van onsekerheid, soos klimaatsverandering, ekonomiese ongelykheid, politieke uitsluiting en kernverspreiding, te verminder.